آزمایش پروکلسی تونین:

آزمایش پروکلسی تونین برای تشخیص بیماری های عفونی  و برای کمک به تعیین خطر ابتلا به سپسیس شدید و شوک سپتیک کمک می کند. از این آزمایش برای کمک به شناسایی عفونت های جدی باکتریایی و تمایز بین شرایط باکتریایی و غیر باکتریایی استفاده می شود. جواب آزمایش پروکلسی تونین برای راهنمایی در مورد درمان آنتی بیوتیکی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. سپسیس از علل اصلی مرگِ بیماران شدیداً بد حال می‌ باشد که در بخش مراقبت ‌های ویژه بستری هستند.

به نظر می‌ رسد بخشی از علت زیاد بودن مرگ و میر در سپسیس ناشی از کمبود علایم بالینی هشدار‌ دهنده اختصاصی در این بیماران برای تشخیص زود هنگام آن است. گزارشات برخی مطالعاتِ اخیر حاکی از افزایش سطح سرمی پروکلسی‌تونین در این دسته از بیماران می ‌باشد. سطح سرمی پروکلسی ‌تونین در بیماران بستری در ICU به‌ دنبال پاسخ به درمان کاهش معنی ‌دار پیدا می ‌کند لذا توصیه می‌ شود که در کلیه بیمارانی‌که تشخیص بیماری عفونی باکتریال در آنها مطرح است از تست پروکلسی‌ تونین برای اندازه ‌گیری سطح سرمی آن‌ ها در ابتدای بیماری استفاده شود و در حین درمان نیز با این تست وضعیت بیمار تعقیب شود.

آزمایش پروکلسی تونین هنگامی که به شدت بیمار هستید و علائم و نشانه هایی از عفونت سیستمیک یا سپسیس دارید، درخواست می گردد. هنگامی که علائم و نشانه هایی دارید که ممکن است به دلیل عفونت باکتریایی باشد و پزشک متخصص شما می خواهد تشخیص دهد که آیا تجویز آنتی بیوتیک ها مؤثر هستند یا خیر، از این آزمایش استفاده می نماید. آزمایش پروکلسی تونین در فواصل زمانی برای نظارت بر اثربخشی درمان آنتی بیوتیکی استفاده می گردد. برای انجام این آزمایش از یک نمونه خون وریدی استفاده می شود. هیچ آمادگی خاصی برای انجام این آزمایش مورد نیاز نمی باشد.

در سپتی سمی کشنده مقادیر PCT بطور گسترده ای در بدن منتشر می شود. در موارد غیر عفونی محرک های غیر التهابی منجر به افزایش PCT می گردند. در عفونت های شدید مارکر اختصاصی PCT نسبت به سایر مارکرهای التهابی مانند (سیتوکین ها، اینترلوکین و واکنش دهنده های فاز حاد) افزایش قابل توجهی داشته و دارای پایداری بیشتری نسبت به آنها می باشد. در صورتی که عفونت برطرف گرددمیزان PCT طی 24 تا 35 ساعت (نیمه عمر) حذف می شود.

بنابراین در موارد مشکوک باید چندین بار چک شود. از موارد غیر عفونی که می تواند منجر به افزایش سطح PCT گردد می توان به جراحی قلب، ضربه شدید، سوختگی شدید و شکستگی چند اندام بدن اشاره نمود. اگر علت عفونت ثانویه وجود نداشته باشد مقدار PCT به سرعت پایین می آید.

در آزمایش پروکلسی تونین چه چیزی بررسی می شود؟

پروکلسی تونین ماده ای است که توسط بسیاری از سلول های بدن تولید می شود ، غالباً در پاسخ به عفونت های باکتریایی بلکه در پاسخ به آسیب بافت نیز وجود دارد. سطح پروكلسی تونین در خون در عفونت های باكتریای سیستمیك و سپسیس به صورت قابل توجهی افزایش می یابد. این آزمایش میزان پروکلسی تونین خون را اندازه گیری می کند.

سپسیس پاسخ التهابی جدی ، شدید و گاه خطرناک برای زندگی در برابر عفونت باکتریایی است. به طور معمول ، سیستم ایمنی بدن یک عفونت را هدف قرار می دهد ، باکتری ها را محصور کرده و پاسخ آن را به ناحیه آلوده محدود می کند. با این حال ، برخی از عفونت ها ممکن است در یک محل بدن شروع شده و سپس به خون (باکتریمی) و احتمالاً در سایر نقاط گسترش یابد. در عفونت با سپسیس ، بدن یک پاسخ التهابی کلی در مورد عفونت ایجاد می کند. این امر می تواند باعث افزایش یا افت قابل توجه دمای بدن ، افزایش ضربان قلب و تنفس و کاهش فشار خون شود. اگر این شرایط با موفقیت درمان نشود، سپسیس می تواند به سپسیس شدید منجر شود.

سایر شرایط همچنین می توانند پروکلسی تونین را در خون افزایش دهند، اما معمولاً پروکلسی تونین فقط به میزان خفیف تا متوسط افزایش می یابد. نمونه هایی از این شرایط شامل آسیب بافت به دلیل حوادثی مانند تروما ، جراحی ، پانکراتیت ، سوختگی ، شوک کاردیوژنیک (مربوط به حمله قلبی) ، رد حاد پیوند عضو و درگیری کلیه در عفونت ادراری در کودکان است.

آزمایش پروکلسی تونین برای کمک به تشخیص عفونت باکتریایی و عفونت های شدید باکتریایی در مراحل اولیه و تمایز بین علائم و نشانه های عفونت باکتریایی و سایر علل غیر باکتریایی در فرد بیمار مفید است.

از آزمایش پروکلسی تونین چگونه استفاده می شود؟

آزمایش پروکلسی تونین ممکن است همراه با سایر آزمایش ها و معاینات ، برای تشخیص یا رد سپسیس در یک فرد بیمار جدی استفاده شود. این آزمایش در درجه اول در افرادی که به دنبال مراقبت در بخش اورژانس هستند یا در بخش مراقبت های ویژه (آی سی یو) پذیرفته شده اند و دارای علائم و نشانه هایی است که ممکن است به دلیل سپسیس باشد، انجام می شود. آزمایش پروکلسی تونین ممکن است در موارد زیر برای کمک به شما استفاده شود:

– تعیین خطر ابتلا یک فرد مبتلا به بیماری بحرانی و سپسیس شدید و شوک سپتیک یا خطر مرگ فرد

– بین علل باکتریایی و غیر باکتریایی عفونت ها مانند مننژیت و ذات الریه تمایز قائل شوید

– تشخیص عفونت کلیه در کودکان مبتلا به عفونت ادراری

تشخیص یک عفونت باکتریایی ثانویه در شخصی که به دلیل آسیب دیدگی یا جراحی یا آسیب به ویروس مانند ذات الریه آسیب بافتی داشته باشد

راهنمای درمان آنتی بیوتیک و یا نظارت بر اثربخشی آن: آزمایش ممکن است برای کمک به تصمیم گیری در مورد شروع یا متوقف کردن آنتی بیوتیک ها برای مبتلایان به عفونت های تنفسی تحتانی یا اینکه آیا می توان آنتی بیوتیک ها را در بیماران مبتلا به سپسیس قطع کرد ، استفاده کرد.

(این آزمایش در آزمایشگاه دکترمطوریان اهواز بصورت اورژانس وبه روش ECL انجام میگردد)